Soms heb je het, en soms heb je het niet. Inspiratie overkomt je, en op de meest vreemde momenten. Inspiratie kun je moeilijk forceren: je kunt het echter wel stimuleren. Leg de lat vooral niet te hoog, dat werkt averechts.
Ik ben inspiratieloos. Lekker slapen.

De Roker

Roken is slecht
het kost geld
en terecht
zijn alle kwade ziektes voorpeld.

ik schaad mezelf
ik schaad anderen
en toch is er niemand
die dit zal veranderen.

Want een wijs man weet
dat het leven niet
voor eeuwig duren zal

Aan alles komt een eind
ook aan een gezond leven
dus neem ik
nog even
een sigaret
en geniet ik keer op keer
van dat prettige moment

Één leven
een korte
genieten staat centraal

iemand die
niet genieten kan
moet het zelf maar weten

Maar ik
neem het ervan
zolang het nog kan
genieten van het leven.

De Antiroker

Een sigaret
staat voor voor velen
voor het kwaad
en alle kwade delen

Een langzame aftakeling
van het lichaam

Maar waarom dan
rookt een roker
die sigaret toch met genoegen

Waarom zijn er zovelen
die het kwaad
met elkaar delen

Is dat kwaad dan misschien
voor sommige
toch een genot?
neemt een roker genoegen
met diens toekomstig bestempelde lot.

Ik wil het niet
dit is niet waar
hoe kunnen zij toch zo gelukkig zijn
met al dat kwaad
die stomme gewoonte
ik mis iets en het doet me pijn.

Laat ik maar schelden
laat ik maar vloeken
ik laat ze niet in hun waarde

Ik verafschuw ze
ik wil ze niet
ze moeten allemaal stoppen
ik gun een ander geen genot
waarvan ik zelf niet genieten kan
ik ben jaloers
ik kook van wrok
ze maken me kapot.

Alles begint constant
doordat elke frequente gebeurtenis
herhalend in jaren kan leven
maar niets oogt praktisch qua richting
samen tikken uren verder
X Y,
Zeven.

Heel lang niets
dan heel veel
in een korte periode

alles komt met vlagen
niets is constant
behalve de blijvende vragen
die heb je niet in de hand.

vragen komen
vragen gaan
maar blijvende vragen
blijven bestaan.

Bladeren aan de bomen
de lente is gekomen
bladeren branden
in de zomer
bladeren vallen
de herfst begonnen
in de winter
zijn er geen bladeren
alles lijkt verzonnen.

kale bomen, koude lucht
te kille winters
ik slaak een zucht
en verlang weer
naar een warm seizoen

de bomen groen
een hittegolf
de zomer is gekomen
en nu het eenmaal zomer is
ga ik winterdromen.

wolken zweven
aarde ligt
sneeuw valt naar beneden

de wolken maken
de aarde wit
iedereen tevreden.

Ik denk
de laatste dagen
de laatste dagen
van het jaar
jaar in
jaar uit
zijn die laatste dagen
weer die allerlaatste
van het jaar

wachtend op het nieuwe
jaar in
jaar uit
eerst die laatste
en na de laatste
de eerste
van het nieuwe jaar
eind van het eind
begin van het begin
terugblikken
vooruitkijken
de laatste dagen van het jaar.

Happy Christmas (War is over)

So this is Christmas
And what have you done
Another year over
And a new one just begun
And so this is Christmas
I hope you have fun
The near and the dear one
The old and the young

A very Merry Christmas
And a happy New Year
Let's hope it's a good one
Without any fear

And so this is Christmas
For weak and for strong
For rich and the poor ones
The world is so wrong
And so happy Christmas
For black and for white
For yellow and red ones
Let's stop all the fight

Zondag

Is het het einde
of juist een begin
van iets ouds
van iets nieuws
achter de rug
of voor de boeg
vanavond laat
morgen vroeg
zorgen voor morgen
genieten van gister
éénmaal
in de zeven dagen
zit ik mij af te vragen
wat ik mij afvraag.

Het Geschenk

Patat gyros
is een geschenk uit de hemel
het is het lekkerste wat er bestaan
en als je me niet geloven wil
zou ik er één bestellen
bij de Griek om de hoek

Je hoeft me niet te geloven
maar je weet niet wat je mist
je leeft maar één keer je leven
en het zou toch zonde zijn
als je een dergelijke kans had gemist

Je hebt het nog nooit gegeten?
Misschien zijn mijn uitspraken wel waar
Heb je het al eens genuttigd?
En vond je het niet lekker?
Dan zou ik toch nog even
Je herinneringen vergeten
en nog een keer in je leven
luisteren naar advies
van een onbekende
maar stel
hij had gelijk
Dan was het een gemiste kans

Een gemiste kans
op een geschenk uit de hemel
Straks kan het niet meer, want
Al zou er dan toch een hemel zijn
denk ik niet dat gyros daarboven beland.

Leven doe je op de aarde
de geschenken zijn hier
Al het goede en al het kwade
De Keuze is aan jou
Met een hoofdletter K
Wees de andere niet trouw
Doe lekker wat je wil.
Waarvan je denkt dat het goed is

Een geschenk uit de hemel kan niet slecht zijn. Trust me.

Het liefste zou ik alles dichten. Of tenminste alles op een dergelijke manier noteren. Het geeft een gevoel van eenheid, in de tekst zelf. Je probeert stukjes op een dergelijke manier te verwoorden en te ordernen, waardoor het een groot schilderij wordt. Het schilderij is een gedicht, het gedicht is een schilderij.
Het kost wat extra moeite, maar zodra de kwast zijn werk heeft gedaan en de kunstenaar zijn schilderij aanschouwt, en ziet dat het goed was, ontsaat er een moment van innerlijke rust. Dit laatste compenseert alle extra energie en grenzen die er aan het maken van een schilderij zitten.

Soms vergeet een schilder dit en keert hij terug naar het normaal. Ergens in zijn achterhoofd beseft hij donders goed dat hij zich er gemakkelijk vanaf maakt. Maar dat maakt niet uit. Hij ziet het als energie sparen voor een nieuwe creatie. Eentje die de rust weer terug bent. Er ontstaat een patroon.
Het patroon herhaalt zich, en creatieve uitspattingen stapelen zich op. Of iets wel degelijk genoeg is om creatief te zijn, is subjectief. Maar zolang de kunstenaar tevreden is kan niets hem tegenhouden. Mensen doen alleen dingen waarvan ze zelf denken goed te doen. Daar ben ik van overtuigd.

Een peukie in de hand,
met gezond
en ongezond verstand
ben ik op mijn blogpagina beland.

Kop koffie aan mijn zij
mijn god, hoe kunnen wij
dit ongezond bestempelen.

Als mijn verstand gezond is,
is mijn lichaam dat ook.

Ik geniet van de morgen,
geen dag zonder zorgen
maar wel een moment

een moment van besef
gepaard met lichamelijke schade
het laatste kan mij niet deren
het eerste weegt op
tegen alles
en iedereen.

ik leef ongezond
maargoed
ik geniet
wat is er nou gezonder
met de dood in 't verschiet.

Heden (huidige situatie)

Wat is er toch gebeurt
Waar zijn we toch beland
er zijn beslingen genomen
en het heeft zover kunnen komen

een duivelsgeschenk
waardoor ik denk
waar is toch mijn Nederland.

Dat land waar ik zo trots op was
mijn ideale thuis
na de verandering besef je pas
wat ben ik ver van huis.

Ik vraag mezelf, de laatste tijd
af en toe in onzekerheid,
die vragen die ik nooit stellen zou
zelfs niet in mijn stoutste dromen.
Hoe heeft 't zo kunnen komen

Gedreven politici die beter weten
moraalridders in 't harnas gerezen
een ideologie versleten
een ideoloog die er niet meer mag wezen.
Nederland, zoals je was
waar ben je toch gebleven.

Doe mij er dan maar twee

En daar zit ik dan. Achter mijn laptop, inhoud in mijn kop, gewapend met een toetsenbord. Pen en papier zijn verdwenen in de beeldspraak, wat overigens niets aan het principe veranderd.
Ik ben vandaag begonnen met mijn blog, en ik zal eerlijk toegeven: het is me wel bevallen. Ondanks het feit dat ik me donders goed besef dat mijn woorden nog niet gelezen worden, en mijn meningen opgaan in een voor niemand bekende blog, wordt ik toch op een of andere manier geprikkeld om hem bij te houden. Druk op de ketel, veel te vertellen. Deze blog is de uitlaatklep om de stoom aan informatie kwijt te kunnen.
Eenieder zou kunnen zeggen: waarom schrijven als toch niemand het leest? Daar heeft de spreker wel een punt. Maar wat als ik dan zeg dat niets schrijven even doelloos is?
Het bijhouden van een blog is geen fulltime baan, en tot nu toe vermaak ik me prima in het schrijven van stukjes. Je zult toch ergens moeten beginnen, wil je een gewenst eindresultaat behalen.

Blogberichten als deze zijn vooralsnog voor dovemansoren bestemd. En misschien is dat ook maar goed ook. Want ik ben nog steeds een leek op bloggebied en er moet misschien, eigenlijk, stiekem ook nog een hoop veranderen voordat ik uberhaupt wil dat iemand dit leest. Geen overhaaste beslissingen, een lekker anoniem begin. Ik hou van rust en geniet van het leven. Laten we het daar maar op houden.

Mocht er toch iemand, om een of andere reden op deze blog verzeilt raken, dan laat ik die persoon met een breed scala aan vragen achter. Waar komt toch die titel vandaan? Hoezo kookverbod? Wat wil die vent?

Ach, wanneer men echt geinterresseerd is komt men daar gauw genoeg achter. Vooralsnog, zoals gezegd, een rustig begin. Relax.

Okee,

Waar te beginnnen? Oei, ik heb nog nooit "ge-blogt" en al dat bloggen is me ook totaal ontgaan. Tuurlijk, je komt zo af en toe op een blogje van iemand anders en dan denk je: is dit nou waar iedereen het over heeft? Is dit die hype van de laatste jaren waardoor (als ik de nieuwsberichten mag geloven) het aantal "schrijvers" explosief is toegenomen? Ja, waarschijnlijk wel.

Er valt natuurlijk over te twisten of je dit mag vergelijken met het traditionele auteurwerk. Maar nu ik zojuist ben begonnen met deze hyperhype begin ik toch wel in te zien waarom bloggen zo populair is: schrijven is leuk, bloggen is makkelijk, en het is toch wel een simpele manier om andere mensen te "bereiken". Solliciteren bij een krant is niet langer een must om je opinie te verspreiden.
Desalniettemin word ik nu wel geconfronteerd met mijn eigen spellingproblemen: moet dat woord nou wel of niet zo geschreven worden? Een spellingcontrole ontbreekt en mijn grammaticale vaardigheden hebben een dieptepunt bereikt. Toch maar even die boeken openslaan en weer iedere ochtend met een kop koffie de krant gaan lezen zou je zeggen. Ik ga mijn best doen.

Want verhaaltjes op het net zetten is natuurlijk een leuke bezigheid, maar dan ook voornamelijk leuk voor familie en nabije kennissen. Dat is echter niet wat ik wil. Ik wil gewoon een blog maken die leuk is om te lezen, voor iedereen die daar behoefte aan heeft. Een blog met diepgang, kwaliteit, en een tikkeltje humor. En ik besef me dat er nog een lange weg te gaan is. Maar dat weerhoud me er niet van mijn wandelschoenen aan te trekken.

Wordt vervolgd.